ในวันหนึ่ง เวลาจะคัดคนที่ไม่ใช่ ออกจากชีวิตเรา

ในวันหนึ่ง เวลาจะคัดคนที่ไม่ใช่ ออกจากชีวิตเรา

กาลเวลาคัดกรองทุกอย่าง หากจะมีอะไรซักอย่าง ที่เป็นของเรา ต่อให้ผ่านเวลาหรือสถานการณ์แบบไหน เชื่อได้ว่าก็ยังอยู่กับเรา ไม่ไปไหน เวลาพาทุกสิ่งทุกอย่าง มาให้เราเลือกและตัดสิน

เพื่อจะได้รู้ค่า ของสิ่งที่ผ่านมาแต่ละอย่าง เวลา มักสอนเราด้วยบทเรียน อาจจะเจ็บปวดบ้างมากน้อยต่างกัน แต่มันจะทำให้เราจำ ไปตลอดชีวิต ทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้ว

ทั้งผิดหวังและเสียใจ หากยังไม่หมดศรัทธา แสงสว่างที่ส่องทางข้างหน้า ก็ยังคงสว่างต่อไป

บางที… ก็เป็นเรื่องแปลกเหมือนกัน หากใคร คิดแต่ความสุข ความสุขก็จะเข้าหาตัว หากใคร คร่ำครวญกับความเจ็บปวด มันก็จะเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส บางทีเวลาไม่ได้ช่วยเราตัดสินใจ

แต่เวลาช่วยชะลอ การตัดสินใจของเราได้ดี เวลาของคนเรานั้นมีเท่ากัน เราจะเลือกให้ชีวิตที่อยู่ปัจจุบัน อยู่กับอะไร ช่วงชีวิตที่ผ่านมา คุณทำให้คนอื่นยิ้มกี่ครั้ง

และทำให้ตัวเองยิ้มซักกี่ครั้ง การมอบความรู้สึกดีๆ ให้กันและกัน ทำให้เวลาของคนเหล่านั้น ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน เพื่อกันและกันไม่มีวันหมด รักษาเวลา คุณอาจจะทำได้ แต่รักษาความสัมพันธ์ เมื่อผ่านการเวลา มั่นใจมั้ย ว่าคุณรักษามันไว้ได้ทั้งหมด

จงเลือกใช้เวลา กับคนที่คุณคิดว่ามีค่า หากเวลาพลัดพรากอะไรของคุณมา จงอย่าเสียดาย เพราะนั่นคือการหมุนเวียน ตามกาลและเวลา

กาลเวลาจะช่วยคัดกรองคนที่ไม่ใช่.. ให้ออกไปจากชีวิตเรา เหมือนตะแกรงร่อนแป้ง ที่ไม่รู้ว่าถ้านานไปกว่านี้ อาจไม่เหลือแป้งสักเม็ดบนตะแกรงด้วยรึเปล่า

บางครั้งก็เสียดาย… ที่บางคนจากเราไป ทำให้เรารู้ว่าครั้งนั้นคือครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกัน บางครั้งก็ดีใจ… ที่ใครคนนั้นออกไปจากชีวิตเรา แล้วหลังจากนั้นเราก็มีชีวิตที่ดีอย่างบอกไม่ถูก เศร้าเหมือนกันนะ ถ้าคนที่หลุดจากวงโคจรไป คือคนที่เราอย ากให้เขาอยู่ ไม่อย ากให้หลุดออกไป

คนที่พอดีกัน… ก็หาย ากซะเหลือเกิน หรือเราเองต่างหากที่ขาดๆ เกินๆ ไม่เหมาะสมกับเขา จนทำให้ตัวเองหลุดออกจากตะแกรงชีวิตใครสักคนด้วยเหมือนกัน ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งดูเหมือนว่า โลกจะยิ่งกลั่นแกล้งมากขึ้นเรื่อยๆ

พี่น้องที่เคยเล่นด้วยกัน ก็มาทะเลาะกันเพราะเรื่องมรดกของพ่อแม่ หมาที่อยู่กับเรามานาน ซื่อสัตย์มาก รักเรามากก็จากเราไป เพื่อนที่เคยคบกันมานาน ก็เริ่มห่างเหิน เริ่มนินทาว่าร้ายกันเองในกลุ่ม คนในที่ทำงานก็ไม่จริงใจ ทั้งที่เราดีด้วยมาตลอด

ปู่ ย า ตา ย าย ลุง ป้า พ่อ แม่ ก็ค่อยๆ ทยอยจากไปทีละคนสองคน ลูกที่เคยได้กอด ได้หอมทุกวัน เดี๋ยวนี้ นอกจากจะกอดไม่ได้แล้ว ยังห่างเหิน ไม่ค่อยจะเชื่อฟัง ดื้อรั้น ติดแฟน คู่ชีวิตที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาด้วยกันตั้งหลายสิบปี

ตอนนี้เริ่มนอกใจ เริ่มเบื่อบ้าน เริ่มไม่รักกันเหมือนเดิม คุณจะรับมือกับเรื่องพวกนี้ยังไง ถ้าไม่ยอมศึกษาธรรมะ ก็ได้แต่ร้องว่าโชคชะตา ชงบ้างอะไรบ้าง ฟ้ากลั่นแกล้งบ้าง จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย บางเรื่องในชีวิต

เข้ามาเพื่อให้เรามีหน้าที่ยอมรับเพียงอย่างเดียว ไม่ใช่ไปฝืน หรือ เปลี่ยนแปลงอะไรได้ ธรรมะไม่ได้ช่วยให้ ย ายฟื้น เพื่อนเลิกนินทา หรือ ลูกไม่ไปแต่งงาน แต่ธรรมะ.. จะทำให้คุณยอมรับความจริงจากเรื่องนั้นๆ ได้ โดยที่ไม่ทุกข์ หรือถ้าจะทุกข์ก็ทุกข์น้อยลง


ขอขอบพรคุณที่มา : คุณ ประดิษฐ์ศักดิ์ บุญสิทธิ์, fullfillheart