เจอกันเพราะกรรม..จากกันก็เพราะกรรม ไม่มีหรอกคำว่า “บังเอิญ”

เจอกันเพราะกรรม..จากกันก็เพราะกรรม ไม่มีหรอกคำว่า “บังเอิญ”

เจอกันเพราะกรรม ไม่มีคำว่าบังเอิญคนที่มี ก ร ร ม ต่อกันจะเดินมาเจอกัน

เพราะการเจอกันไม่มีคำว่าบังเอิญไม่เพราะก ร ร ม เขาที่มีต่อคุณก็ ก ร ร มคุณที่มีต่อเขาจึงได้มาเจอกัน

และก ร ร มนั้นจะพาคนทั้งสองมาเจอกันในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น

และเมื่อหมดก ร ร มไม่อย ากจากก็ต้องจากไม่อย ากเจอก็ต้องเจอ

นี้ละที่เรียกว่า ก รร มดังนั้นการที่เราโดนกระ ทำจากคนอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

มันเป็นผลของก ร ร มที่เราทำมาก่อนแต่เราก็คงพิสูจน์ไม่ได้ว่าอดีตเราเคยทำมาจริงเหรอ

ดังนั้นแล้ว เราควรมาคิดว่าถ้าเกิดมันเป็นเรื่องจริงแล้วเราไม่อย ากที่จะสร้างก ร ร ม กับเขาอีก

ไม่อย ากให้เขามาทำร้ า ยอีกเราจึงหัดที่จะให้ อ ภั ย ปล่อยเขาออกจากใจเลิกสร้าง ก ร ร ม ต่อกัน

ส่วนตัวเขาจะสำนึกหรือไม่ให้คิดซะว่า เราให้ อ ภั ยเราได้บุญ เราได้เลิกยุ่งเกี่ยวต่อกัน

ส่วนเขาก็คงจะได้รับก ร ร มที่เขาทำโดยที่เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใด กับก ร ร ม

นั้นดังคำที่ว่าบุญใคร ก ร ร มมันตามหลักคำสอน ของพระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้ว่าความบังเอิญไม่มีจริง

เพราะทุกสิ่งล้วนต้องมีที่มาที่ไปนั่นก็คือตัวก ร ร ม ที่นำพามา

แต่เมื่อพามาเจอกันแล้วหลังจากนั้นคือตัวเราเอง

เป็นคนกำหนดจะกำหนดให้ดีก็ร่วมกันทำดีจะกำหนดให้มันแ ย่ก็ทำร้า ย ซึ่งกันและกัน

ก็อยู่ที่เราเลือกการพบกันในปัจจุบันคือผลของก ร ร ม ในอดีต

แต่ชีวิตจะเป็นเช่นไรในอนาคตคือ ผลของก ร ร ม ที่เราจะทำในวันนี้


ที่มา : ธรรมทาน