บินสูงก็ต้องมีวันร่วง นกที่บินอยู่บนฟ้าก็ยังต้องแวะลงมาเกาะกิ่งไม้

บินสูงก็ต้องมีวันร่วง นกที่บินอยู่บนฟ้าก็ยังต้องแวะลงมาเกาะกิ่งไม้

ลื้ออย่ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า แล้วหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่กว่า อย่ามองข้ามลูกค้ารายเล็กๆ ไม่เห็นคุณค่าของพวกเขา เพราะสักวันหนึ่งเขาอาจประกอบธุรกิจจนประสบความสำเร็จ และ กลายเป็นลูกค้ารายใหญ่ของคนอื่นที่ไม่มองข้ามเขาก็เป็นได้

ลื้อเคยสึงเกตมั้ย…? 

เมื่อตอนนกยังมีชีวิตอยู่ มันจะกินหนอนเป็นอาหาร แต่เมื่อมันสิ้นลม ปีกที่เคยทะเยอทะยานก็กับกลายเป็นบินไม่ได้ ร่วงหล่นสู่พื้นดิน เมื่อนั้นมันก็จะถูกหนอนกิน เป็นอาหารไม่ต่างกัน…!!

ต้นไม้หนึ่งต้นหนึ่ง… สามารถทำเป็นไม้ขีดไฟได้มากมาย แต่ไม้ขีดไฟเพียงหนึ่งก้าน… ก็สามารถเผาต้นไม้ได้ทั้งป่าเช่นกัน…!!

ลื้ออย่ามัวคิดว่าเราแข็งแรง ไม่มีวันป่วยเพราะอายุยังน้อย โลงไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่ ทุกคนมีโอกาสสิ้นลมหายใจได้ในทุกวัน จะทำอะไรก็รีบทำ อย่ามัวผลัดวันประกันพรุ่ง จงจำไว้ไว้…!!

ลื้ออย่ามัวคิดว่า ฉันหาเงินได้มากมาย ฉันรวยใช้เงินได้อย่างฟุ่มเฟือย เงินห้าร้อยในวันที่ร่ำรวย อาจได้ชาบูสักมื้อให้ชื่นใจ แต่สักวันหนึ่ง… เงินห้าร้อยบาท อาจเป็นค่าอาหารอีกหลายมื้อวันตกอับก็ได้…!!

เคยฟังนิทานขอนไม้กับทองคำมั้ย…?

ถ้าให้เลือกระหว่าง ” ขอนไม้ “ กับ ” ทองคำ “ ทุกคนคงจะเลือกทองคำแน่นอน ขอนไม้ไม่มีค่าอะไรเลย แต่ทองคำเป็นที่ต้องการของคนแทบจะทุกคน

แต่ถ้าวันหนึ่ง คุณออกเดินทางเที่ยวร่องเรือสำราญ อยู่ๆเกิดพายุเข้าซัดจนเรือจมลงกลางทะเล คุณที่กำลังตะเกียกตะกายขึ้นจากน้ำ เชื่อว่าคุณคงมองหาขอนไม้สักท่อน ที่พอให้เกาะพยุงตัวให้พ้นจากน้ำได้ มากกว่าสร้องทองสักเส้น ที่ใครสักคนทำหล่นไว้ระหว่างการกระเสือกกระสนเอาตัวรอดจากเรือล่มอย่างแน่นอน

คนรอบตัวคุณก็เช่นกัน บางคนที่เรารู้จักแทบจะไม่เคยวนเวียนเข้ามาในชีวิต ไม่อยู่ในความคิด แต่ในบางช่วงเวลาของชีวิต คุณอาจต้องการ และ นึกถึงคนเหล่านี้เป็นคนแรก 

เพราะฉะนั้น ทุกคนมีความหมาย อย่าตัดความสัมพันธ์ เพียงเพราะ เขาไม่อยู่ในความทรงจำในแต่ละวันของคุณ


ที่มา...bitcoretech.com