วันนึงเราก็ต้องยอมเป็น..ผู้แพ้บ้าง ถ้าชนะแล้วมันไม่เหลืออะไร

วันนึงเราก็ต้องยอมเป็น..ผู้แพ้บ้าง ถ้าชนะแล้วมันไม่เหลืออะไร

ชีวิตคนเรา เหมือนเป็นผู้เล่นในทุกสนามแข่งขันแข่งกับคนอื่น

แข่งกับเวลา แข่งกับโชคชะตา รวมถึงแข่งกับตัวเองเมื่อเด็ก

ต่างมีคนชมเชยดีใจเพียงเพราะวิ่งแข่งชนะเมื่อเรียน สอบแข่งขันหรือสอบได้ เกรดดีเป็นที่หนึ่

จะได้รับรางวัลและการชื่นชมยินดีเป็นการปลูกฝังให้เราต้องเป็นเพียง “ผู้ชนะ”

โดยไม่รู้ตัวอยากเอาชนะ จนตกอยู่ในภาวะแพ้ ไม่เป็นที่จริงแล้ว

เราอยู่ในสังคมที่มีผู้คนรอบตัวหลากหลายทั้งความคิด ความเห็น ความชอบ

เรายังต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างมีความสุข และมีสายสัมพันธ์ที่ดี ต่อกัน หลายความคิด

หลายความเห็น หรือคำพูดของคนรอบตัว ไม่ได้เป็นสิ่งที่

เราเห็นด้วยเสมอไป ตัดความรู้สึกว่า “ความคิดฉันถูก” ออกไปก่อน

เพราะความคิดของคนอื่น ก็ไม่ได้ผิดไปเสียทั้งหมดเปิดใจรับฟัง

โดยไม่ตัดสินฟังให้ได้ยิน ว่าสิ่งที่เขาต้องการสื่อสารคืออะไร

ฟังให้เข้าใจ ถึงเหตุผลและที่มา“ใช้ความเข้าใจให้มาก ยอมรับ ยอมรับฟัง ใส่ใจ”

หลายความคิดเห็นของเขา ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน

เป็นเพียงแง่คิดหรือมุมมองที่อาจไม่เหมือนกันเพียงปรับความคิดของเรา

เราจะมองเห็นความคิดใหม่ๆ มุมมองใหม่ๆเรียนรู้ที่จะ “ยอม” บ้างยอมรับ ยอมเข้าใจ ยอมเห็นด้วย

…และเช่นเดียวกันคำพูดและความเห็นของเรา ก็ใช่ว่าทุกคนจะต้องยอมรับ

ความคิดของเราก็ไม่จำเป็นต้องถูกต้องที่สุดเสมอไปเราอาจจะชนะด้วยคำพูดที่เฉียบแหลม

เอาชนะด้วยการกระทำที่เหนือกว่าแต่ภายในความพ่ายแพ้

ของผู้แพ้ ย่อมมีแต่ความเกลียดชังและรอวันเอาคืน

หากคนต้องการเอาชนะกันด้วยความคิด คำพูด และการกระทำไปเสียทุกครั้ง

เราก็ไม่มีทางชนะได้จริง เพราะเป็นชัยชนะที่ไม่ได้ความร่วมมือ

มีแต่สร้างความขัดแย้งการทำลายความสัมพันธ์อันดีต่อกันความอยากเอาชนะคนอื่น

จะไม่สามารถเอาชนะใจใคร ได้ไม่จำเป็นต้องชนะไป เสียหมด

เลือกชนะ ในเวลาที่เหตุและผลเอื้ออำนวย

และเขาคนนั้นพร้อมที่จะรับฟังอย่าเอาชนะเพราะอารมณ์อย ากเอาชนะ

หรืออยากบังคับให้เขาต้องยอมเชื่อฟังเพราะจะไม่มีสิ่งดีๆ ใดๆ เกิดขึ้นเลย

นอกจากความเกลียดชัง ที่มีไปอีกนานเท่านาน“แพ้ให้เป็น”

ไม่ได้เป็นความพ่ายแพ้ หรือเป็นการยอมแพ้แต่เป็นการยอมรับ

ความคิดและการกระทำของคนอื่นที่ต่างมุมเป็น

ทางเลือก ที่เราตัดสินใจจะทำ“ยอมแพ้” เพื่อให้คนอื่นได้ชนะบ้าง

ไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันเพื่อให้เรื่องราวกระจ่างชัดทุกเรื่อง“ยอมถอยสักก้าว”

เพื่อเรื่องราวความสัมพันธ์ที่ดี ไม่ทำลายมิตรภาพและความผูกพัน

ที่มีต่อกันเปิดใจให้กว้าง ให้โลกเป็นผู้พิสูจน์ความจริงคนไม่ดี

เรื่องราวไม่ดี ปล่อยผ่านไปบ้างวางอคติ และความยึดติดของตัวเอง

ลงลองปิดตา แล้วใช้ใจ “ไม่สำคัญว่า ใครชนะมันสำคัญที่ว่า ใครได้ใจ”

“วันนึงเราก็ต้องยอมเป็นผู้แพ้บ้าง” แพ้บ้าง ชนะบ้าง มันก็เป็นเช่นนั้นมาเสมอ…


ขอบคุณ...f o r l i f e t h