แม้จะไม่มีกำลังใจจากใคร ต้องอยู่คนเดียวให้ไหว อ่ า นเพิ่มกำลังใจ

แม้จะไม่มีกำลังใจจากใคร ต้องอยู่คนเดียวให้ไหว อ่ า นเพิ่มกำลังใจ

หลักของการใช้ชีวิตในชีวิต ของคนเราที่มีความสุขได้ อันดับแรกเราต้องสร้างพื้นฐาน ของการมีสุขภาพที่ดีไว้ก่อน อาจเรียกได้ว่าเมื่อสุขภาพร่างกาย ของเรานั้นแ ข็ งแรงอารมณ์ย่อมสดใส ทำให้เรามองโลกในแง่ดี

การที่สุขภาพแ ข็ งแรง จะทำให้เรามีพละกำลังทำอะไร ก็ได้หลายอย่ า งในสิ่งที่เราอ ย า กทำ เราต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง และอยู่คนเดียวให้มีความสุข เพราะหากวันใดวันหนึ่งที่คนข้างๆ  ไม่ได้ใส่ใจคุณเหมือนเดิมหรือไม่ได้อ ย า กที่จะเดินร่วมทาง กับคุณอีกต่อไป

คุณจะได้ไม่ต้อง เ สี ยใจ เพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดิน เป็นของตัวเองกันทั้งนั้นชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน ไม่มีใครที่จะสา ม า ร ถ เดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทาง อย่ าให้คนๆ นึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณความซาบซึ้งที่มีมันทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่า จะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะเ จ็ บแค่ไหนก็ตาม

มนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง อ ย่ าไปคาดหวังว่า ใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข การอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในสังคมนั้น เราอาจจะมีบ้างที่ต้องกระทบกระทั่งกับผู้อื่นอยู่บ้าง นับว่าเป็นเรื่องปกติ

แต่เราจะต้องรู้จั ก ดูใจตัวเองเพื่อไม่ให้การกระทบกระทั่งกันนั้นนำมา พร้อมความโกรธเ ก ลี ย ดกันใครอื่นอาจจะไม่พอใจเรา โกรธ เ ก ลี ย ดเราได้แต่เราจงระงับและ สติเตือนใจตัวเองเสมอว่าอย่ าโกรธหรือด่ า ว่าใครก็พออย่ าเลือกคบคนเพียง เพราะหน้าตา คนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิสัยดีเหมือนรูปร่างหน้าตา

คนสมัยนี้ชอบมองกันแค่ภายนอกเราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริงว่า จริงๆแล้วเขาเป็นคนอย่ างไร ไม่มีอะไรเหมือนเดิมจงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ และโลกของเราว่า ทุกสิ่งทุกอย่ างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา ทุกนาที ตามกาลเวลา

อย่ าเ อ าวิธีการเก่าๆ มาแก้ไขปัญหาใหม่ๆแน่นอนคนสองคนรักกัน อาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน ตลอดเวลา อย่ า เ อ า แต่ร้องไห้ อย่ าเ อ า แต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเราจะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเองกำแน่นมากเท่าใด ก็สูญเ สี ย มาก

ลองให้คุณนั้นคิดดูนะว่ายิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก เช่นเดียวกับคนที่เรากำแน่นเท่าไหร่นั้นเขาก็จะพ ย า ย า มที่จะออกจากเราไปเพราะความอึดใจจงถนอมน้ำใจต่อกันไว้จะดีกว่าเมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอ ย า ก ร้องไห้ ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

ในวันข้างหน้าอย่ าท้อ ยุคนี้ต้องสตรองให้ถึงที่สุด มาสู้ไปพร้อมๆ กันนะสุดท้ายนี้คนที่เป็นห่วงเรามากที่สุดไม่ว่าเรานั้นจะทุ ก ข์จะสุข เราผู้นี้จะอยู่ข้างคุณเสมอ ก็คงไม่ใช่ใครเลย นั้นก็คือพ่อแม่ของเรานั้นเอง พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุด อย่ านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน

ในสายตาของพ่อแม่ ตัวคุณเป็น เ ด็ กอยู่ตลอดเวลา หากจะทำอะไรลงไปนั้นให้ย้อนนึกถึงพวกท่านให้ดีเ สี ย ก่อนที่จะลงมือทำลงไปเพราะคนที่จะ เ สี ย ใจมากที่สุดนั้นก็ต้องเป็นท่านทั้งสองอย่ างแน่นอน

ที่มา aanplearn