อย่ายัดเยียด “สิ่งที่เราคิดว่าดี” ให้กับคนที่เขาไม่ต้องการ (อ่านเตือนสติตนเอง)

อย่ายัดเยียด “สิ่งที่เราคิดว่าดี” ให้กับคนที่เขาไม่ต้องการ (อ่านเตือนสติตนเอง) 

คนไม่รู้เรื่อง ถึงเราจะพูดจนตาย เขาก็ไม่เข้าใจคนที่คิดไม่ได้ ถึงเราจะพูดจนตาย เขาก็ไม่รู้เรื่องเรายิ่งพูดก็ยิ่งมีเรื่อง เรายิ่งพูด เขาก็ยิ่งไม่พอใจยิ่งอึดอัดรำคาญ ยิ่งโกรธเกลียดเราปล่อยให้เขาเป็นไปตามกรรมที่เขาเคยทำไว้เถิดความเดือดร้อน ความฉิบหายที่เขาได้รับ คือ “ประสบการณ์” ที่จะสอนเขาเอง

ถ้าเขาไม่เจอเอง เขาไม่เดือดร้อน เขาไม่ฉิบหายถึงเราจะบอกเขายังไง เขาก็ไม่มีวันเข้าใจเราอย่ายัดเยียด สิ่งที่เราคิดว่าดี ให้แก่คนที่ไม่ต้องการเพราะนั่นคือ การสร้างความไม่พอใจให้แก่เขาอย่าลืมว่ากรรมใคร ก็เป็นของคนนั้น อย่ายึดมั่นและจับตาดูผู้อื่นหลวงพ่อชา สุภัทโธการยัดเยียดเนื้อที่แสนนุ่มอร่อย ให้แก่ควาย

การยัดเยียดผลไม้ที่หอมหวาน ให้แก่เสือการยัดเยียดสิ่งที่เราคิดว่าดี ให้แก่คนที่ไม่ต้องการมันเป็นการกระทำของคนโง่เป็นนิสัยของคนที่ไม่เชื่อกฎแห่งกรรม (เชื่อแต่ปาก) คำว่า “หวังดี”คำว่า “เป็นห่วง” มันเป็นคำข้ออ้างของเรา ที่อยากจะเปลี่ยนพฤติกรรมของเขา ให้ได้ดั่งใจเราใช่ไหม ใครมีกรรมแบบไหน เขาย่อมเป็นแบบนั้นถ้าการสอน การบ่น การด่า มันเปลี่ยนชะตากรรมของคนอื่นได้คงไม่มีลูกหลานใคร ติดยา ติดเกมส์ ก้าวร้าว และเสียคนจริงไหม

เคยคิดบ้างไหม ทำไมพี่น้องของเราถึงมีนิสัย สันดานไม่เหมือนกัน ทั้งๆ ที่พ่อแม่ก็สอนให้เป็นคนดีเหมือนๆ กัน เราดีแต่จัดการคนอื่นให้เป็นดั่งที่เราคิด แต่ไม่เคยจัดการกับความคิดของตนใช่ไหม เราฝึกตน สอนตนไม่ได้ เราไปสอนคนอื่นทำไม เราควบคุมอารมณ์ของตนไม่ได้ เราไปควบคุมคนอื่นทำไม เรายังจัดการตัวเองไม่ได้ เราไปจัดการคนอื่นทำไม ถ้าเราตาย เขาก็อยู่กันได้ เราหัดปล่อยวางบ้างได้ไหม เราจะให้แตกแยกก่อนใช่ไหม เราถึงจะหยุดจัดการคนอื่น “อนาคตของเรา เรายังไม่รู้ว่าจะเป็นแบบไหน เราห่วงอนาคตของคนอื่นทำไม”


ขอขอบคุณที่มา : bitcoretech