หากคุณอายุมากขึ้น ขอให้ทำตัวแบบนี้ โมโหให้น้อยลง ใช้ชีวิตเราให้มีความสุขเถอะ

หากคุณอายุมากขึ้น ขอให้ทำตัวแบบนี้ โมโหให้น้อยลง ใช้ชีวิตเราให้มีความสุขเถอะ


เป็นอีกหนึ่งบทความที่ให้ข้อคิดได้ดีมากๆ

ช่วงชีวิตคนเรา…

เมื่อเรามีชีวิตอยู่ ยังไงเราก็ต้อง อ่อนล้า ตลอดชีวิต

เพราะชีวิต คือ การก้าวเดินตลอด

ย า ก ลำบากทั้งชีวิต ยุ่งมาแทบตลอดชีวิต

เวลาหา เงินมาเท่าไหร่ ก็ต้องใช้ไป

สมบัติ จำเป็นต้องมีมาเท่าไหร่ ถึงเรียกว่ามี

ผืนป่าและภูเขาแห่งเงินทอง แลกสุขภาพ

หรือความดูแลร่างกายไม่ได้

สมบัติล้ำค่าบนโลกหาย า ก แต่สุ ข ภ า พ ที่ดี หาซื้อไม่ได้

ใช้จ่ายอด ออม ตอนแก่กลับไม่มีใครมาดูแล

รู้จักใช้ชีวิต อย่างรอบคอบ สุดท้าย ความสุข คือ ปล่อยวาง

เมื่อหิวก็กิน ง่วงก็นอน

เมื่อคิดปล่อยวาง ทั้งชีวิต ของคุณก็สุขใจ

เมื่อมีชีวิตอยู่ไม่กล้าใช่ สุดท้ายเงิน

เมื่อคุณหมดลม ก็เป็นเพียง กระดาษ

ตลอดชีวิตนี้…

หากคิดให้ดี ทุกอย่างแค่สิ่ง ชั่ ว คราว ไม่สำคัญแล้ว

เมื่อไม่ได้สิ่งใด ก็ปล่อยมือ และรู้จักอวยพร

บางสิ่งที่ไม่ได้มา ก็มองเพียงแค่ คุณยังไม่คู่ควร

ไม่จำเป็นเลย ที่ต้องไปไขว่ขว้า ทั้งที่รู้ว่า ไม่ได้มา

รั้งแต่จะมีคนเ ก ลี ย ด

ไม่จำเป็นต้องดิ้นรน รั้งจะทำให้คนรำคาญ

“ส ร ร พ สิ่ง” เป็นสิ่งที่จำเป็นในการดำรงชีวิต

“เงิน ท อ ง ” เป็นสิ่งจำเป็น สำหรับการใช้จ่าย

“บ้ า น ” เป็นที่อยู่ อาศัย

“ร ถ ย น ต์ ” เป็นการคมนาคม ขนส่ง

ไม่ว่าส ร รพสิ่งเห ล่ า นี้ จะเป็นสิ่งดีที่สุดหรือไม่

ขอให้หวงแค่ “ใบหน้า” ของคน

ในครอบครัวมี “รอยยิ้ม” หรือไม่ก็พอ

คิดให้ทะลุ มองให้ไกล เรียบง่ายนิด

สับสนหน่อย เบิกบาน อยู่อย่างมีความสุข

คนคนหนึ่งจะเดินได้ไกลแค่ไหน

“กุญแจสำคัญ” คือใครจะเดินเคียงข้างคุณ

หนทางข้างหน้า ฉันจะเดินเคียงข้างกับคุณเอง


ที่มา...http://giftcoded.info/archives/12726