หลักการทำดี ต้องทำดีให้พอควร ไม่ทำดีจนเกินไป ใจดีมากจนเกินเห ตุ

หลักการทำดี ต้องทำดีให้พอควร ไม่ทำดีจนเกินไป ใจดีมากจนเกินเห ตุ

การเป็นคนดี ก็ต้องเป็นคนดีให้พอเหมาะพอควรด้วยการทำดี ก็ต้องทำดีให้พอเหมาะพอควรเช่นกันจะต้องเป็นคนดีระดับไหน จึงจะได้ชื่อว่า “เป็นคนดีเกินไป”

ทำดีกับทุกคน

โดยไม่แยกว่า ทำดีถูกคนมั้ย เขาสำนึกในความดีของเราหรือไม่ จดจำความดีของเรามั้ย เขาเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราทำหรือไม่ การทำดีผิ ด คน ก็เหมือนเทน้ำลงในทะเลทราย ไม่ทำให้พืชต้นใด เจริญ ง อ ก งามได้เลย

ช่วยคนอื่นมากเกินไป

จนลืมที่จะรักตัวเอง ลืมที่จะดูแลตัวเอง หรือแม้แต่จะยอม ติ ด คุ ก แทนคนอื่นที่เขา ทำ ผิ ด ให้คนอื่นมากไป จนตัวเองไม่เหลืออะไร

ถึงตัวเองไม่ได้ทำผิ ด

แต่ก็ยังขอโท ษ เป็นฝ่ายยอมรับผิ ดเองทั้ง ๆ ที่ไม่ได้กระทำผิ ดใดๆ ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งลืมตัว ไม่สำนึกในความผิ ดของตน และมักโท ษใครต่อใครอยู่เสมอ

เจ็ บ แล้วไม่จำ ให้อภั ยคนอื่นเสมอ

ไม่จดจำความผิ ดที่เขาเคยทำกับเรา ถูกเขาทำซ้ำแล้วซ้ำอีก เหมือนไม่เ ข็ ด ห ล า บ เหมือนคนโ ง่ ที่ไม่เรียนรู้ชีวิต เพราะดีเกินไป

การเป็นคน “ดีเกินไป” นั้น มักนำความเ ดื อ ด ร้อนมาสู่ตัวเอง ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเองแม้แต่น้อย ทั้งยังเป็นการส่ง

เสริมให้คนอื่นได้ใจและชอบเอาเปรี ยบเราไปเรื่อย ๆ การเป็นคนดีนั้น ก็ให้พอเหมาะการทำดี ไม่ให้ตนเองเ ดื อ ดร้อนไม่ถูกเอารั ดเอาเปรี ยบ คนดีต้องรักตัวเองก่อน จะทำดี ก็จงอย่าให้ตัวเองเ ดื อ ด ร้อนเลย

และทำดีให้ถูกคน ทำดีกับคนที่รู้จักสำนึก ในความดีของคนอื่นถ้าคนไหนไม่สำนึก ก็จงเลิ กทำดีกับเขา อย่ าเสี ยเวลาให้กับคนที่เห็นการทำดีเป็นความโ ง่ เพราะฉะนั้น จงอย่ าดีเกินไป


ขอบคุณ : san-sabai