เตื อนใจสัง ค มได้ดีมาก “ต่อให้เราจน ก็เป็นคนเหมือนกัน”

เตื อนใจสัง ค มได้ดีมาก “ต่อให้เราจน ก็เป็นคนเหมือนกัน”

คนทุกคนมี “คุณค่าความเป็นคน” เท่าเทียมกัน แต่ มี “มูลค่าในตนเอง” ไม่เท่ากันในด้าน

“คุณค่าความเป็นคน” ไม่ว่าเค้าจะทำงานอะไร ตำแหน่งเล็ก

หรือ ใหญ่ เราทุกคน คู่ควร กับการได้รับคุณค่า

ได้รับการชื่มชม และให้เกียรติ นั่นคือ วิธีคิด และ หลักปฎิบัติของผมไม่ว่าเค้าจะเป็นแม่บ้าน

ไม่ว่าเค้าจะเป็นย าม เราทุกคน มีสิทธิ และ คุณค่า

ความเป็นคนเท่าเทียมกัน ดังนั้น เราต้อง “ให้เกียรติ” กับคนทุกระดับ

ต่อให้จน เป็นห  นี้  ก็ต้องหาทางจ่ายคืนต่อให้ร  ว   ย ก็อย่ าได้ข่มเหงผู้คนเหมือนไร้ซึ่งมโนธรรม

ต่อให้ลำบาก ก็ต้องเป็นคนดีต่อให้ทุ  ก  ข์ ก็อย่ าทิ้งคุณธรรมต่อให้ใครหลอกใช้

รู้อยู่แ  ก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศต่อให้ใครดูแคลน รู้อยู่แ  ก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องโกรธ

ต่อคนที่มีพร  ะ  คุ   ณ รู้ระลึกอยู่ในใจอย่ าเ   น  รคุณต่อคนที่เคารพนับถือ รู้ยกย่องอยู่ในใจ

อย่ าทำลายอยู่กับมิตร จริงใจให้กันมากหน่อยอยู่กับเพื่อนร่วมงาน ความอิ  จ  ฉ  า

ลดให้มากหน่อยอยู่กับเจ้านาย เพิ่มความเคารพ ลดการประจบสอพลออยู่กับลูกน้อง เพิ่มการชี้แนะ ลดการดู  ถูกดูแคลน

ย ามปกติต้องรู้อดทนและมีความจริงใจ เมื่อใดที่เจออุปสรรคจึงมีคนอย ากยื่นมา

เข้ามาช่วยเหลือทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อย่ าทิ้งมโนธรรมทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อย่ าทิ้งความมุ่งมั่น

ต่อให้จน ก็อย่ าเป็นมิจฉาชีพต่อให้ย าก ก็อย่ าขายเพื่อนต่อให้ทุ  ก  ข์

ก็อย่ าทำผิดกฏหมายต่อให้เหนื่อย ก็อย่ าผลักปัดภาระหน้าที่

มีวาสนาอย่ าเ ส พสิ้น เ ส พสิ้นทุ  ก   ข์เกิดมีอำนาจอย่ าใช้หมด หมดอำนาจจะถูกเอาคืน

วาสนาคงอยู่เพราะรู้ถนอมรัก ษ  า อำน  า  จคงอยู่เพราะรู้อ่อนน้อมอำนาจและวาสนาในโลก

เกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่ใช่ว่าทุกคนจะรู้รักษ  า เกิดง่ายคงไว้ย าก หากสิ้นความดี

เป็นคนได้เพราะใจสูงอย่ าทำอะไรที่ต้องละอายแ  ก่ใจ ฃ

ตอนนี้ไม่ละอาย วันหนึ่งจะรู้สึกเ  สี  ยใจไปตลอดชีวิต

แม้กระทั่งตามหลักคำสอนตามหลักพุทธศาสนสุภาษิต ก็เคยมีการกล่าวไว้ว่า

“ความได้เป็นมนุษย์เป็นการย าก” นั้นคือการย ากที่จะได้เกิดมาเป็นมนุษย์

แม้เกิดมาแล้วไม่เพียงต้องรักษ  าชีวิตให้ยืนย าวเท่านั้น

แต่ยังต้องรั  ก ษ  าความเป็นมนุษย์ไว้ให้สมบูรณ์ มนุษย์ก็คือคน

คุณค่าของมนุษย์หรือของ คนที่สำคัญที่สุดคือความไม่เป็นสัตว์

ไม่ใช่สัตว์ เมื่อพูดถึงความเป็นสัตว์ ทุกคนย่อมรู้สึกถึง

ความแ  ต  กต่างของตนเองกับสัตว์อย่ างชัดเจน

ทุกคนย่อมยินดีอย่ างยิ่งที่ตนไม่เกิดเป็นสัตว์

ยินดีที่ตนไม่ใช่สัตว์ แม้เพียงถูกเปรียบว่าเป็นสัตว์

หรือเพียงเหมือนสัตว์ ก็ย่อมไม่พอใจอย่ างยิ่ง

นั่นก็เพราะทุกคนเห็นความห่างไกลระหว่างคุณค่าของคนกับของสัตว์ ค่าของคน

เป็นค่าที่สูงกว่าค่าของสัตว์ ดังนั้นคุณค่าของมนุษย์จึงแ  ต  กต่างกับสัตว์

ผู้เป็นมนุษย์จึงจำเป็นต้องถนอมรั ก  ษ  าคุณค่าของตนไว้มิให้ เ  สี  ยความเป็นมนุษย์

ทุกคนต่างมีหน้าที่ของตน บทบาทที่แ  ต  กต่างนั้นทำให้สังค  มและประเทศขับเคลื่อนได้

ผู้มีความฉลาดทางปัญญาย่อมใช้ปัญญาช่วยพัฒนาประเทศ

ผู้มีความสาม   า รถทางร่างก  า  ยย่อมใช้แรงก  า  ยทำงานเพื่อประเทศ

หากมีคนร  ว  ยแต่ไม่มีคนทำงาน คนร  ว  ยนั้นย่อมอยู่ไม่ได้ หากมีคนจนเป็นผู้ทำงาน

แต่ไม่มีผู้จ้างงาน คนจนนั้นย่อมอยู่ไม่ได้ จะมีเพียงอย่ างใดอย่ างหนึ่งไม่ได้

และขอให้จำไว้เสมอว่า “ไม่ว่าจะมีหรือจนล้วนเป็นคนเหมือนกัน”


ขอบคุณแหล่งที่มา tnews