ทำยังไงถึงจะพ้นความยากจน จะเล่าให้ฟัง

ทำยังไงถึงจะพ้นความยากจน จะเล่าให้ฟัง

จากวิกฤติ C o v i d 1 9 ครั้งนี้ ได้เห็นอะไรหลายๆอย่างที่ไม่เคยเห็น เห็นความชัดเจนของสังคม

เห็นคนจนจำนวนมากที่เคยหลบซ่อนอยู่ ออกมารับของแจกรับข้าวแจกแต่ละจุดนับร้อยนับพัน นับล้านๆคน

เห็นคนที่พอตกงานปุ๊บแค่ 1 เดือน ไม่มีอะไรเลยสิ้นเนื้อประดาตัว ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีค่าเช่าบ้าน ไม่มีค่านมลูก

คือไม่มีสำรองเลยในชีวิตที่จะรองรับวิกฤติได้แม้แต่เดือนเดียว เข้าใจนะว่าความห่างของรายได้

ความยากจนสะสม ภาระต่างๆในครอบครัว มันทำให้หลายคนไม่มีโอกาสได้เก็บเงิน

ข้าวของแพงขึ้นรายได้ไล่ไม่ทันวันหนึ่งหาได้ 300-500 แค่กินใช้ก็หมดแล้ว

เข้าใจและเคยผ่านมาหมดแล้วเรื่องพวกนี้

จริงๆการเก็บเงินมันเหมือนกับความภูมิใจ ความชื่นใจ ความดีใจอย่างหนึ่งของคนเรา

แค่เราเห็นเงินที่เราเก็บในบัญชีเราก็รู้สึกดีรู้สึกอุ่นใจ ต้องเริ่มเก็บทีละน้อยครับ ค่อยๆก่อขึ้นสะสมขึ้น

(เหมือนความรัก เอ๊ะ..เกี่ยวไหม เกี่ยวสิ ความรักก็ต้องสร้างต้องดูแลกันเหมือนกัน ความรักจึงจะเหนียวแน่น รักกันมากขึ้นๆ55)

เข้าเรื่องต่อ… อย่าใช้ก่อนแล้วค่อยเก็บมันจะเป็น

เบี้ยหัวแตก มันจะกลายเป็นเศษเงินไป มันจะเก็บไม่ได้ ต้องเก็บเลยเดือนนี้ฉันได้มาหมื่นนึงฉันจะเก็บ 2,000จะไม่ใช่เงินตรงนี้ มีรายได้พิเศษทางอื่นก็จะเก็บอีก

ตรงไหนหาเงินได้เพิ่มทำแล้วเก็บอีก ขยันๆรับรองครับไม่นานมีเป็นเงินก้อนแน่นอนครับ

พอมันเป็นก้อนแล้วมันก็จะมีมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเราเริ่มมีกำลังใจในการเก็บเงิน ไม่เชื่อลองดูสิแค่คุณเห็นเงินในบัญชีคุณเพิ่มขึ้นๆ

คุณจะมีกำลังใจในการใช้ชีวิต รู้สึกมีความมั่นคงในชีวิต

อารมณ์ก็จะดี ความสัมพันธ์ในครอบครัวก็จะดี

หลังจากวิกฤติครั้งนี้อยากให้ทุกคนตั้งสติใหม่ เจียดเงินแบ่งเงินใช้จ่ายให้ดี

เราต้องบอกทุกคนในครอบครัวว่ากินให้น้อยลงใช้ให้น้อยลงนะ

(ไว้มีเยอะๆอยากใช้อะไรก็ค่อยใช้ อันนั้นไม่ว่ากันให้รางวัลตัวเองบ้าง)

แต่ถ้าเรายังไม่มีมากนัก อะไรไม่จำเป็นก็ไม่ต้องซื้อ ห้าง,ร้านสะดวกซื้อ,ของออนไลน์ ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องซื้อ

เราจะใช้เท่านี้ เราจะเหลือเท่านี้ แล้วเอาเงินที่เก็บออมนั้นไปลงทุนให้งอกเงยด้วยวิธีต่างๆ

ไม่ว่าจะค้าขายเล็กน้อยๆ ซื้อหุ้นดีๆเก็บไว้ยาวๆ ลงทุนอสังหาทำบ้านเช่าหอพักเล็กๆไว้สักหน่อยไหมเก็บกินได้ตลอดชีวิต

หรือแม้แต่ฝากประจำธนาคารก็ปลอดภัย

ที่พูดมาไม่ใช่ว่าไม่เคยทำ เคยทำและทำมานานแล้ว เกือบ20ปีหรือย้อนไปนานกว่านั่น

ไม่ว่าจะหาได้เยอะเท่าไหร่ แต่ก็ใช้น้อย เก็บออม,ประหยัดจนสามารถตั้งตัวขึ้นมาได้

ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรแค่พออยู่ได้ตลอ ดชีวิ ต โดยไม่ต้องดิ้นรนอะไรมาก เพราะทำแบบนี้มายาวนาน

ไม่ว่าจะหาได้ร้อย,พัน,หมื่น…แสน…ฯก็ใช้เท่าเดิม อย่างมากก็กินดีขึ้นหน่อย

คนเรากินไม่ได้มากหรอกครับ กินได้แค่นั้นแหละมื้อหนึ่งไม่กี่บาท กินมากก็สุขภาพแย่โรคภัยมาเยอะ

กลุ่มคนที่รู้จักเก็บออมจึงไม่เดือดร้อนมากนัก เมื่อเจอวิกฤติทุกครั้ง ยังรับแรงกระแทกได้

ฝากไว้ให้คิด เก็บก่อนใช้ ใช้ให้น้อยลง ใช้เท่าที่จำเป็น แล้วคุณจะรอดครับ


ที่มา...lifein-hug.com