หนทางหลุดพ้น แผ่เมตต าให้เขาทุกวัน เพื่อชีวิตเราที่ดีขึ้น

หนทางหลุดพ้น แผ่เมตต าให้เขาทุกวัน เพื่อชีวิตเราที่ดีขึ้น

เคยโ ก ร ธ เคยเ ก ลี ย ดใครจนอย ากเผาพริกเผาเกลือ ส า บแช่งเขาไหม แต่หากเราทำแบบนั้นใจเราก็ยิ่งเป็นทุ ก ข์ ชีวิตเขาเราก็ยิ่งจะไม่มีความสุข ทางที่ดีลองแผ่เมตต าให้เขาดีกว่าไหม เผื่อชีวิตเราจะหลุดพ้นและมีความสุขมากกว่าเดิม

พย าบาทนั้น เป็นศัตรูของเมตต าโดยตรง เห็นได้ง่าย และจัดว่าอยู่ไกล คือ ห่างจากเมตต ามาก เพราะฉะนั้นเราจงแผ่เมตต าบ่อยๆ

การแผ่เมตต านั้น เราสามารถทำได้ทุกเมื่อ ทุกเวลาที่นึกได้ ทำได้ทุกวัน และทำบ่อยๆ ก็ยิ่งดีมาก การแผ่เมตต านั้น มี ๒ ประการด้วยกัน คือ

๑ การแผ่โดยเจาะจง ที่เรียกว่า ‘โอทิสผรณา’

๒ การแผ่โดยไม่เจาะจง ที่เรียกว่า ‘อโนทิสผรณา’ การแผ่โดยเจาะจงนั้น ส่วน มาก มักจะแผ่ในหมู่ชน ที่มีความรักใคร่ เกี่ยวข้องด้วยกัน เช่น บิดามารดา แผ่เมตต า เพราะมีความเยื่อใยในบุตร ธิดา หรือบุตรธิดา มีความเยื่อใย แผ่เมตต า ต่อบิดามารดา

หรือเพื่อนมีเมตต า ต่อเพื่อน อย่ างนี้ เราเรียกว่าแผ่โดยเจาะจง และการแผ่เมตต า โดยเจาะจงนี้ จะมีผลแรงกว่า การแผ่โดยไม่เจาะจง เพราะเป็นการเจาะจงบุคคล จิตนั้น พุ่งไปโดยตรง แต่มีผล ไม่กว้างขวาง

เหมือนกับการ แผ่โดยไม่เจาะจง ครูบาอาจารย์ท่านกล่าวไว้ว่า ผู้ที่แผ่เมตต า ไปยังบุคคลใด บุคคลหนึ่ง ถ้าผู้แผ่มีพลังจิตเพียงพอ ผู้ที่เราแผ่ เมตต าไป ก็จะได้รับผล

ส่วนการแผ่เมตต า ไปให้ศัตรูหรือผู้ที่คิดไม่ดีกับเรานั้น แผ่ไปได้ย าก เพราะคน โดยทั่วไปแล้ว ก็ต้องการให้ศัตรู ของตนเองนั้น ฉิบห า ย เดือ ดร้อน ล่มจม แต่เมื่อมีความปรารถนา โดยเมตต าจิตว่า ‘ขอให้พวกเขา มีความสุข มีความเจริญ พ้นจากความทุ ก ข์’

จิตมันก็ไม่ไป อาจจะไป แต่เพียงปากว่าอย่ างเดียว แต่จิตมันไม่ไปด้วย มันยังอาฆาตเคียดแค้นศัตรูอยู่ บางครั้ง ก็เอาเรื่องการต่อสู้ กับศัตรูมาคิดมาฝัน อย ากจะให้เขาต ายบ้าง ต่อสู้กับเขาบ้าง เพราะจิตนั้น ยังมีความอาฆาต ยังมีความพย าบาท และมีความเคียดแค้นอยู่

เพราะเหตุนี้ ครูบาอาจารย์ ท่านจึงบอ กอุบายแนะนำว่า ถ้าแผ่ไปแล้ว จิตเรายังไม่สงบ คือยังไม่ห า ยพย าบาท ยังไม่ห า ยเคียดแค้น ก็ให้คิดว่า ความโ ก ร ธนั้น ดีอย่ างไรบ้าง ความพย าบาทนั้น ดีอย่ างไรบ้าง แท้ที่จริงแล้ว ความโ ก ร ธ

หรือความพย าบาทนั้น เป็นไฟเกิดขึ้น ก็เผาตัวเราก่อน ทำให้เราเดือ ดร้อนวุ่นวายก่อน จึงจะไปเผาผู้อื่น มองให้เห็นโทษ ของความพย าบาท การแผ่เมตต าจิตของเรา ก็อาจจะเกิดผลได้ จิตอาจจะอ่อนลงได้

บางที่การไปส า บแ ช่ งเขา บ า ปจะเข้าตัว มีแต่เรา ใ จเราเท่านั้นที่มันร้อนรุ่ม ไม่หยุด ไม่จบ ไม่สิ้ นสักที หากรักตัวเองมากพอ จงหยุดทำร้ า ยตัวเองซ้ำๆ ด้วยการไปส า บ แ ช่ งคนอื่น การกระทำเขา ก ร ร มก็ของของเขา วันนี้เขายังไม่ได้รับสักวันเขาก็ต้องได้รับ

ส่วนก ร ร มเรา เราเองก็ต้องชดใช้เหมือนกัน ไม่มีใครหนีพ้น สิ่งที่เก ิดจากการกระทำตัวเองไปได้
เพียงแต่ผู้ใดมีสติเร็วกว่า แก้ไขได้เร็วกว่า หยุดเอาคืน อโหสิก ร ร มให้เร็วกว่า ก ร ร มนั้นก็จะได้จบๆ กันไป ไม่ต้องมาพบเจอกันอีก ถือว่าเราได้ชดใช้ไปแล้ว

ขอขอบคุณ นานาชวนคิด, ธรรมะเตือนสติ