จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพัง เพราะไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปตลอด




จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพัง เพราะไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปตลอด

เป็นอีกหนึ่งบทความที่ให้ข้อคิดได้ดีมากๆ

1. หนทางของชีวิตนั้นยาวไกล จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพังบ้าง เผื่อวันใดที่คนอื่นไม่ได้สนใจคุณเหมือนเดิม ก็ไม่ต้องเสียใจ เพราะทุกคนต่างมีเส้นทางของชีวิตที่ต้องเดินเหมือนกัน ไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปจนถึงหลายทาง อย่าให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือเรื่องราวใดเรื่องราวหนึ่งกลายเป็นทั้งหมดในชีวิตคุณ

2. ความซาบซึ้งทดแทนความผูกพันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นไคร เพื่อนหรือคนแปลกหน้า คุณต้องเรียนรู้ที่จะยิ้มแม้ในใจจะร่ำไห้สะอื้นสักเพียงใด เพราะมนุษย์ทุกคนต่างมีความเห็นแก่ตัว จึงอย่าไปคาดหวังว่าจะมีใครดีต่อคุณโดยปราศจากเงื่อนไข หากใครคนหนึ่งไม่มีค่าเพียงพอให้คุณถนอม ก็ต้องฝึกปล่อย ฝึกวาง ฝึกทิ้ง

3. กำแน่นเท่าใดก็สูญเสียมากเท่านั้น เหมือนกับการกำทรายนั่นแหละ ยิ่งคุณกำแน่นทรายก็ร่วงออกจากมือมากเท่านั้นที่ควรถนอมจงรู้ถนอม เพราะเมื่อใดที่คุณสูญเสียไป สิ่งนั้น คนนั้น อาจเป็นสิ่งที่มีค่าที่ทำให้คุณเจ็บปวดและเสียใจที่สุดก็เป็นได้ เมื่อใดที่รู้สึกสิ้นหวัง หากอยากร้องไห้ก็ร้องออกมาเถอะ แต่เมื่อร้องจนหนำใจแล้วก็ต้องลุกขึ้นยืนหยัดอีกครั้งให้ได้

4. อย่าเลือกคบคนที่รูปร่างหน้าตา จงเรียนรู้ที่จะชื่นชมคนที่ความสามารถ และหากคุณคิดว่าตัวเองสู้คนอื่นเขาไม่ได้อย่าได้น้อยเนื้อต่ำใจ เพราะคุณก็เป็นคนธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่วๆไป

5. พ่อแม่คือคนที่รักและปรารถนาดีต่อคุณมากที่สุด อย่าคิดถึงท่านเฉพาะตอนไม่มีเงิน อย่าคิดว่าในสายตาพ่อแม่คุณยังเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลาอันนี้ก็ถูก(ถูกในมุมของพ่อแม่) แต่ไม่สงสารพ่อแม่เหรอ ที่มีลูกไม่รู้จักโตสักที..

6. ไม่มีอะไรเหมือนเดิม เพราะทุกสิ่งเปลี่ยนไปทุกเวลานาที..อย่าเอาวิธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหา..คนสองคนรักกันอาจไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าเอาแต่พร่ำเพ้อ อย่าเอาแต่เรียกร้อง เพราะสิ่งนี้อาจเป็นชนวนที่ทำให้คนสองคนยิ่งมากยิ่งห่าง

ยิ่งมายิ่งกลายเป็นคนแปลกหน้า

เพราะโลกไม่มีแค่สีขาวกับสีดำ

“มีข้อคิดดีๆ มาฝากค่ะ” สละเวลาอ่านเป็นให้เป็นกำลังใจ เลื่อนผ่านพลาดโอกาสดีๆนะ

1. ในแต่ละปี… จงทำชีวิตให้ “ดีขึ้น” เพราะในแต่ละวัน… ชีวิตเรากำลัง “สั้นลง”

2. การ “อยู่กับปัจจุบัน” ไม่ใช่การ “หยุดทำ” ในเรื่องสำคัญ แต่มันคือการ “หยุดทุกข์” ไปกับเรื่องที่ไม่สำคัญ

3. อารมณ์ “ลบ” ทุกชนิด จะทำร้ายเรา ก่อนที่จะทำร้ายคนอื่นเสมอ… ส่วนอารมณ์ “บวก” ทุกชนิด จะให้พรเราก่อนที่จะให้พรคนอื่นเสมอ เช่นกัน…

4. วิจารณ์คนอื่นทุกวัน… ใจต่ำลงทุกวัน วิจัยตัวเองทุกวัน… ใจสูงขึ้นทุกวัน

5. ถ้าไม่มีคนมาทำให้คุณโกรธ…คุณจะไม่รู้เลยว่าระดับจิตคุณอยู่ตรงไหน ถ้าไม่มีใครมาทำให้คุณทุกข์ใจ…คุณจะไม่รู้เลยว่าตัวเองยังมีอะไรต้องพัฒนา

6. ไม่ว่า “ภายนอก” เราจะอยู่กับคนมากแค่ไหน แต่ “ภายใน” เรายังอยู่ตัวคนเดียวเสมอ จงหาวิธี “รักตัวเอง” ให้เจอ เพราะไม่มีใครในโลกนี้ที่จะอยู่กับเธอ สม่ำเสมอเท่ากับ “ตัวเธอเอง”

7. การฝึกจิตและพัฒนาตัวเองอาจไม่ได้ทำให้เรา “พ้นทุกข์ตลอดกาล” แต่มันจะทำให้เรา “เป็นทุกข์นานน้อยลง”

8. การ “แก้กรรม” ที่ดีที่สุด คือการแก้ไข “ความคิด” “คำพูด” และ “การกระทำ” ของตัวเอง

9. ความดีเล็กๆ ที่ทำไปนานๆ สุดท้ายอาจสร้าง “ปาฏิหาริย์” ให้ชีวิต

10. “ไป” ได้เร็วแค่ไหน ก็ถึงเร็วเท่านั้น… “ปล่อย” ได้เร็วแค่ไหน ก็สุขเร็วเท่านั้น

11. จำไว้ว่า “ความทุกข์” และ “ความเจ็บปวด” ทั้งมวล ไม่ได้ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา… เพื่อมอบ “คำสาป” แต่มันผ่านเข้ามาในชีวิตเรา… เพื่อมอบ “คำสอน”

12. ก้าวแรกของการใช้ชีวิตอย่าง “ผู้ตื่น” คือการหยุดยุ่งวุ่นวายเรื่อง “คนอื่น” แล้วหันกลับมาวิเคราะห์ใจ “ตัวเอง”

13. ความทุกข์ทั้งหมดในชีวิต ไม่ได้เกิดจาก “สิ่งที่คนอื่นคิดเกี่ยวกับคุณ” แต่มันเกิดจาก “สิ่งที่คุณคิด ว่าคนอื่นคิดเกี่ยวกับคุณ”

14. ต้องขอบคุณคนที่ทำ “ไม่ดี” ที่ช่วยเป็นตัวอย่างที่ “ดี” ว่าอะไร “ไม่ควรทำ”

15. ไม่ว่าจะทุกข์หนักหนาสาหัสสักแค่ไหน ทางออกก็ไม่เคยอยู่ไกลไปกว่า “ใจ” ของเราเอง…

16. เกลียดเขา “เราทุกข์” เมตตาเขา “เราสุขเอง”

17. คนเราฝึกเดินจนเก่งได้ ฉันใด ก็สามารถฝึกใจจนเป็นสุขได้ ฉันนั้น

18. “ความสูญเสีย” เป็นเรื่องธรรมดา แต่การได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่า เป็นเรื่อง “อัศจรรย์”

19. โปรดสังเกตดูให้ดี…ว่าสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ บ่อยที่สุดในแต่ละวัน ไม่ใช่ “พฤติกรรม” ของคนอื่น แต่คือ “ความคิด” ของเราเอง

20. อย่าถือโทษ โกรธคน ไม่คู่ควร อย่าตีตรวน ตนไว้ กับอดีต ชะตาเรา อย่าให้ใคร มาเขียนขีด อย่าเอาคำ ที่เหมือนมีด มากรีดใจ (แถมให้อีกหนึ่งอัน!)

21. หากคุณคิดว่าตัวเองมีค่า เพราะมี “เงิน” วันไหนเงินหมด คุณค่าคุณก็หมด หากคุณคิดว่าตัวเองมีค่า เพราะ “หน้าตา” ดี

วันไหนคุณแก่ลงจนหน้าตาไม่ดี คุณค่าคุณก็หมด แต่ตราบใดที่คุณรู้ว่าตัวเองมีค่า เพราะเป็น “คนดี”

ตราบใดที่คุณยังมีความดี คุณก็จะ “มีคุณค่า” ได้ตลอดไป...


ที่มา...https://www.khonroiet.com/p/10967


จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพัง เพราะไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปตลอด จงเรียนรู้ที่จะเดินลำพัง เพราะไม่มีใครเดินเคียงคู่คุณไปตลอด Reviewed by Dusita Srikhamwong on กรกฎาคม 14, 2562 Rating: 5

ไม่มีความคิดเห็น:

ขับเคลื่อนโดย Blogger.