จงเรียนรู้การเดินคนเดียวให้ได้ เพราะไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปได้ทั้งชีวิต

จงเรียนรู้การเดินคนเดียวให้ได้ เพราะไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปได้ทั้งชีวิต

เราต้องรู้จักที่จะรักตัวเอง อยู่ คนเดียว ใหเ้มีความสุข เพราะหากวันใดวันหนึ่ งที่คนข้างๆไม่ได้ใส่ใจคุณเหมือนเดิม ไม่ได้อยา กที่จะเดินร่วมทางกับคุณ ไม่ต้องเสียใจไป

เพราะต่างฝ่ายต่างเลือกทางเดินเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน ไม่มีใครที่จะสามารถเดินเคียงข้างคุณไปสุดปลายทาง อย่าให้คนๆนึงกลายเป็นทั้งหมดของชีวิตคุณ

อย่าเลือกคบคนเพียงหน้าตา

คนหน้าตาดีไม่ใช่ว่าจิตใจจะดี ไม่ใช่ว่าจะนิสัยดีเหมือนรูปร่างหน้าตา คนสมัยนี้ชอบมองกันแค่ภายนอก เราต้องรู้จักมองให้ลึกถึงจิตใจที่แท้จริง ว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนอย่างไร

ความซาบซึ้งที่มีทดแทนความผูกพันไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนเป็นคนแปลกหน้า คนเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะยิ้ม แม้ว่าในใจของเราจะเจ็บแค่ไหนก็ตาม มนุษย์ทุกคนล้วนมีความเห็นแก่ตัวอยู่กับตัวเอง อย่าไปคาดหวังว่าใครเขาจะดีกับตัวคุณไปจนตลอด ตัวคุณเองควรที่จะต้องฝึกยิ้มบ่อยๆ และทิ้งสิ่งที่ทำให้คุณไม่มีความสุข

พ่อและแม่คือคนที่หวังดีต่อคุณมากที่สุด

อย่านึกถึงท่านทั้งสองเป็นคนท้ายๆ อย่านึกถึงท่านทั้งสองเฉพาะตอนที่ไม่มีเงิน ในสายตาของพ่อแม่ตัวคุณเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลา อันนี้คือเรื่องจริงที่สุด เพราะคนเป็นพ่อแม่จะห่วงใยเราในทุกๆเหตุการณ์ จงให้ความสำคัญกับคนเป็นพ่อแม่ของคุณให้มากๆ

กำแน่นมากเท่าใดก็สูญเสียมาก

คุณลองนึกภาพดู หากคุณกำลังทรายแน่นเท่าไหร่ ยิ่งคุณกำแน่นเม็ดทรายก็จะร่วงออกจากมือมาก ควรเรียนรู้ที่จะถนอมน้ำใจ ถนอมตัวเอง เพราะเมื่อใดที่คุณเสียสิ่งนั้นไป คนนั้นอาจเป็นสิ่งที่มีค่าและทำให้คุณรู้สึกเจ็บและเสียใจ เมื่อใดที่คุณรู้สึกสิ้นหวังอยา กร้องไห้ก็ร้องออกมา แต่เมื่อร้องจนพอใจแล้ว ก็ต้องลุกขึ้นเดินขึ้นใหม่อิกครั้งในวันข้างหน้า

ไม่มีอะไรเหมือนเดิม

จงเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์และโลกของเรา ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเปลี่ยนไปในทุกเวลา ทุกนาที ตามกาลเวลา อย่าเอาวิธีการเก่าๆมาแก้ไขปัญหาใหม่ๆ แน่นอนคนสองคนรักกันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา อย่าเอาแต่ร้องไห้ อย่าเอาแต่เรียกร้อง ชีวิตของคนเราจะต้องเดินต่อไปข้างหน้าด้วยตัวของเราเอง

แหล่งที่มา : postsod.com