อย่ า มองคนแค่เปลือกนอก เพราะไม่สามารถบอก“ธ า ตุแ ท้” อะไรได้

อย่ า มองคนแค่เปลือกนอก เพราะไม่สามารถบอก“ธ า ตุแ ท้” อะไรได้

คุณรู้หรือว่า ผีเสื้อมันจะออกมาเป็นลวดลายอย่างไร เพียง เห็นดั กแ ด้

คน นั้น เขาจะเป็นคนอย่างที่เราเห็น เพียงภายนอกเหรอ?

คนที่ท่าทางขึงขัง ดุดัน ดูภูมิฐานมั่นคง

มักจะอ่อนแอกว่าที่เห็นภายนอก เสียน้ำตาง่าย กับบางเ รื่ อ ง

คนที่ท่าทางอ่อนแอ ถูกรังแกเสมอ จะเป็นคนเข้มแข็ง

เพราะเขาผ่านช่วงเวลาแสนเจ็ບปວดมามากมาย

คนที่อารมณ์ดี ร่าเริงตลอดเวลา มักจะโมโหร้ า ย

และพร้อมที่จะร ะ เ บิ ดตลอดเวลาที่โมโห

เพราะเขาไม่เคยรู้จักยับยั้ง จะปล่อยออกมาทุกสภาพอารมณ์

คนที่หน้ามุ่ย ดูอารมณ์เสียตลอดเวลา

จะไม่เที่ยวพาลคนอื่น เพราะเขาจะเก็บความເครียດเอาไว้เอง

คนที่มีเพื่อนเยอะ มักจะไม่พบเพื่อนแท้ เมื่อเขาโกรธเพื่อนคนไหน

เขาก็จะแยกไปอยู่กับคนอื่นเสมอจะไม่มีการคุยปรับความเข้าใจกัน

เพราะเขาจะคิดเสมอว่าเขามีเพื่อนเยอะเขาไม่จำเป็นต้องง้อใคร

คนที่มีเพื่อนเพียง หนึ่งหรือสองคน

เขาจะไม่มีที่พึ่งที่ไหนนอกจากเพื่อนสนิทของเขา

ดังนั้นไม่ว่าเขาจะโกรธกัน ไหนก็ตาม เขาจะให้เวลาเพื่อปรับความเข้าใจกัน

เพราะต่างคนต่างรู้ดีว่า เพื่อนนั้นมีค่ามาก ไหน

คนที่ไม่เคยพ่ายแพ้ มักจะทนไม่ได้ที่จะดูความอับอายของตนเมื่อ

ได้ทำพลาดไป และจะโทษคนอื่นเสมอ

คนที่ไม่เคยได้พบกับความสำเร็จ

มักจะไม่กระตือรือร้นที่จะสร้างชื่อเสียง

เพราะเขารู้สึกชินชาที่ไม่ได้รับการสรรเสริญ

อย่ามองคน เปลือกนอก

เพราะไม่สามารถบอก “ธาตุแท้” อะไรได้

ให้มองที่ข้างใน มองที่ใจ มองที่การกระทำจะดีกว่า

อย่า ตั ดสินใครด้วยรูปลักษณ์ภายนอก

หากคุณยังไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคนนั้น

มีเ รื่ อ งเล่า…

มีร้านค้าแห่งหนึ่ง ติดประกาศขายลูกสุนัข 7 ตัว เมื่อรู้ข่าว ก็มีเด็ก แวะเวียนเข้ามาเล่น มาชมลูกสุนัขทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีใครตกลงใจซื้อ เพราะเป็นสุนัขพันธุ์ดี มีราคาค่อนข้างแพง

วันหนึ่ง ขณะที่เจ้าของร้านกำลังยุ่งอยู่กับการขายของอื่น ให้แก่ลูกค้าในร้าน เด็กชายหน้าตาน่าเอ็นดูคนหนึ่งก็มากระตุกชายเสื้อเขา เขาก้มลงมอง และถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือไม่

“เพื่อนของผมบอกว่า ที่ร้านของคุณอามีลูกห ม าขาย ผมอย า กเลี้ยงลูกห ม าสักตัว พ่อแม่ก็อนุญาตแล้ว ขอผมดูลูกห ม าของคุณอาหน่อยได้ไหมครับ?” เด็กบอกอย่างสุภาพ

“อ๋อ ได้สิหนู พวกมันกำลังนอนเล่นอยู่หลังร้านน่ะ” เจ้าของร้านกล่าวอย่างยินดี แล้วผิวปากเรียกสุนัขทั้งเจ็ดออกมา เด็กชายยิ้มร่าเมื่อเห็นลูกสุนัขวิ่งตุ้ยนุ้ยออกมาทีละตัว เขานับ…แต่ก็มี หกตัวเท่านั้น

“ไหนว่ามีเจ็ดตัว มีคนซื้อไปตัวหนึ่งแล้วหรือครับ?” เด็กชายถาม

เจ้าของร้านตอบว่า “อ๋อ เปล่าหรอกหนู ยังไม่มีใครซื้อไปเลยสักตัว เพียงแต่ตัวสุดท้ายขาหลังเขาไม่ดี มันก็เลยต้องคลานออกมา เพราะมันวิ่งมาพร้อมกับพี่ ของมันไม่ได้”

สิ้นคำเจ้าของร้าน ลูกสุนัขตัวที่เจ็ดก็คลานออกมา ขาหลังทั้งคู่ของมันลีบเหลือนิดเดียว มันต้องใช้ขาหน้าลากพาร่ า งกายออกมาจากหลังร้าน ลูกสุนัขมองมาทางเด็กชายแล้วครางงี้ด

เห็นได้ชัดว่ามันพย าย ามคลานมาหาเขา หางของมันกระดิกดุ๊กดิ๊ก อยู่ตลอดเวลา มันคลานเข้าไปเลียรองเท้าของเด็กชาย ท่าทางจะชอบเขามาก เด็กชายหัวเราะแล้วอุ้มมันขึ้นมา ก่อนจะถามเจ้าของร้านว่า

“ห ม าตัวนี้ราคาเท่าไรครับ?”

“ปกติ อาบอกขายอยู่ตัวละสองพันบาทนะ” เจ้าของร้านตอบ

เด็กชายนิ่งอึ้ งไปก่อนจะล้วงกระเป๋าหยิบเงินออกมานับ เขามีเงินอยู่เพียงสี่ร้อยห้าสิบบาทเท่านั้น “ผมมีเงินไม่พอซื้อ ห ม าตัวนี้” เด็กชายพึมพำอย่างเ ศ ร้ าใจ

เจ้าของร้านรีบบอกทันทีว่า “โอ๊ะ หนู ถ้าหนูอย า กได้ห ม าตัวนี้ไปก็เอาไปเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก อายกให้หนูฟรี ไปเลย”

เด็กชายฟังเจ้าของร้านแล้วชะงักไป ก่อนจะถามกลับไปอย่างไม่พอใจว่า “ทำไมครับ ทำไมถึงบอกว่าไม่ต้องจ่ายเงินถ้าจะซื้อห ม าตัวนี้”

“ก็อย่างที่หนูเห็นอย่างไรล่ะ ลูกห ม าตัวนี้มันติดมาพร้อม พี่ น้อง ของมัน และอาก็ไม่คิดว่าจะขายมันอยู่แล้ว เพราะมันแม่ให้ มาไม่ครบ วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้ ความจริงอาไม่อย า กให้หนูได้ของมีตำหนิอ ย่า ง นี้ไปนะ ลองดูตัวอื่นดีไหม”

เด็กชายเม้มปากแน่นก่อนจะพูดว่า “คุณอาดูอะไรนี่สิครับ” ว่าแล้วเขาก็ดึงขากางเกงทั้งสองข้างขึ้น เจ้าของร้านจึงได้เห็นว่า ขาของเด็กชายคนนี้เล็กลีบเช่นเดียวกับขาหลังของลูกสุนัข แต่ที่ทำให้เขายืนอยู่ได้ ก็เพราะมีขาเทียมช่วยพยุงเอาไว้

“คุณอาครับ ขาของผมก็ลีบใช้การอะไรไม่ได้เหมือนกัน ผมเดินช้ากว่าเพื่อนคนอื่น วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้ อ ย่า ง นี้ผมก็เป็นคนไร้คุณค่าหรือเปล่าครับ”

เจ้าของร้านนิ่งอึ้ งไป ความรู้สึกผิดแล่นปราดเข้าสู่หัวใจของเขา

เด็กชายปล่อยขากางเกงลงแล้วพูดต่อว่า “ผมจะซื้อสุนัขตัวนี้ในราคาสองพันบาทเท่ากับลูก ห ม าตัวอื่น แต่ว่าผมมีเงินไม่พอ ถ้าผมจะอ้อนวอนคุณอา ขอผ่อนราคาของลูก ห มา ตัวนี้ เดือนละหนึ่งร้อยบาททุกเดือน จนครบสองพันบาท คุณอาจะว่าอย่างไรครับ”

เจ้าของร้านน้ำตาไหลริน ทรุด ตัวลงตรงหน้าเด็กชายและกอดเขาไว้ด้วยความประทับใจ พลางกล่าวขอโทษขอโพยในสิ่งที่ตนได้ทำผิดพลาดไป เขาบอกว่าไม่ขัดข้องที่จะให้เด็กชายผ่อนค่าตัวของลูกสุนัขตัวนี้ และกล่าวว่าถ้าสุนัขทุกตัวมีเจ้านายที่จิตใจดีอย่างเด็กชาย พวกมันก็คงจะมีชีวิตที่เป็นสุขอย่างมาก


ขอขอบคุณ : tharatorn : teenee, postjung