ปล่อยให้เขาพูดไปเถอะ…สักวัน “กรรม” จะตามสนองเขาเอง

ปล่อยให้เขาพูดไปเถอะ…สักวัน “กรรม” จะตามสนองเขาเอง

ปล่อยให้เขาพูดไปเถอะ…สักวัน “กรรม” จะตามสนองเขาเองสังคมในปัจจุบัน มีคนมากมายที่เข้ามาทำความรู้จักกับเรา

บางคนคบกันเพราะความจริงใจที่มีให้กันบางคนคบกันเพื่อหวังผลประโยชน์ต่างๆจากตัวเราบางครั้งเราให้ใจไปเต็มร้อย แต่ได้ใจกลับมาแค่นิดเดียวและที่สำคัญจะไม่มีใครรู้จักเราได้ดีพอ หากคนนั้นยังไม่รู้จักเราจริงๆในชีวิตคนเราแม้จะพยายามทำดีเท่าไหร่แต่ก็

คงไม่สามารถทำให้ทุกคนพึงพอใจได้!จึงเป็นเรื่องแสนธรรมดาที่ในชีวิตคุณต้องพบเจอทั้งผู้คนที่ชอบและไม่ชอบคุณในตัวคุณหากคุณต้องพบเจอกับคนที่ไม่ชอบบางอย่างในตัวคุณแต่มันเป็นสิ่งที่คุณเปลี่ยนแปลงไม่ได้(หรือเปลี่ยนได้แต่คุณเองก็เป็นทุกข์)หรือคนที่ไม่พอใจในสิ่งที่คุณทำทั้งที่มันเป็นเรื่องที่ดีเป็นเรื่องที่เหมาะที่ควรแล้ว

“สิ่งที่คุณต้องทำคือหยุดแคร์หยุดเก็บคำพูดของเขามาใส่ใจหรือคิดมาก”

คิดเสียว่าเขาคือคนที่ไม่รู้จักคุณดีพอคนที่รู้จักตัวตนของคุณดีพอ

จะยอมรับคุณได้ในแบบที่คุณเป็นพร้อมที่จะรับฟังในสิ่งที่คุณคิดเสมอ

จึงส่งผลให้เขาเข้าใจในความคิดและเหตุผลในการตัดสินใจของคุณ

หรือหากมีเรื่องราวที่คุณทำไม่ดีก็พร้อมที่จะตักเตือนด้วยความปรารถนาดี

อยู่เคียงข้างในวันที่คุณพลาดพลั้งหรือเสียใจแต่กับคนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ

เขาไม่ใช่คนที่แคร์ว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรมีความคิดเห็นอย่างไรหลายครั้งจึงอาจเกิดความเข้าใจผิดหรือบางครั้งก็จับกลุ่มกันนินทาวิพากษ์วิจารณ์ตัวคุณโดยไม่คิดจะถามไถ่คุณจึงหมดโอกาสที่จะอธิบายหรือแม้จะอธิบายแล้วเขาก็ไม่เปลี่ยนความคิดอยู่ดี

ดังนั้นหากคุณมัวเอาแต่แคร์คนที่เขาไม่รู้จักคุณดีพอแบบนี้ก็มีแต่จะทำให้ปวดหัวใจและเครียดไปโดยเปล่าประโยชน์คนที่รู้จักคุณดี…คนที่รักและเข้าใจคุณไม่ว่าจะเป็นครอบครัว คู่รัก เพื่อนสนิท ฯลฯ

เขาเหล่านั้นต่างหาก คือ คนที่คุณควรแคร์และใส่ใจดูแลเพื่อที่จะได้เป็น “คนสำคัญ” ที่รู้จักตัวตนของกันและกันไปตลอด

อยากจะฝากไว้อีกนิด…เขาจะ “พูด” ถึงคุณยังไงก็ช่างเขาเขาจะ “วิจารณ์” สิ่งที่คุณทำยังไงก็ช่างเขาถ้าคุณพอใจที่จะ “เป็น” และพอใจที่จะ “ทำ”ก็ไม่เห็นต้องแคร์ ไม่ต้องเอามาใส่ใจเขาไม่ได้มาหา “เงิน” ให้เราใช้ ไม่ได้หา “ข้าว” ให้เรากิน

คนที่ “นินทา” คุณที่สุด คือคนที่ “อิจฉา”คุณที่สุดปล่อยให้เขาหัวเราะใส่คุณดังๆแต่ลึกๆในใจเขาก็รู้สึก “ด้อยกว่า” อยู่ดีส่วนคุณก็หัวเราะเขาเบาๆแต่รู้สึก “เหนือกว่า” แบบเงียบๆจำไว้ ถ้าคุณเป็น ‘คนดี คนเก่ง คนมีค่า’

ถ้าคุณ ‘เจ๋ง’ คุณไม่จำเป็นต้อง ‘แคร์’ ทุกคนก็ได้จำไว้ชีวิตมันสั้น ‘แคร์’ คนที่รักคุณดีกว่าอย่า ‘เปลี่ยน’ เพื่อคนอื่น อย่า ‘แคร์’ ว่าคนอื่นจะคิดยังไง‘เป็นตัวของตัวเอง’ และ ‘มีความสุข’ กับสิ่งที่เป็นคนที่ ‘รัก’ คุณ จะยอมรับมันและคนที่ ‘ไม่ชอบ’ มัน จะออกไปจากชีวิตคุณ

แคร์คนที่ ‘ใช่’ และเลือกจะ ‘อยู่’ลืมคนที่ ‘ไม่ใช่’ และเลือกจะ ‘ไป’เพราะเขา ‘ไม่จำเป็น’ กับชีวิตคุณเลย !เลิกแคร์..คนที่ไม่รู้จักคุณดีพอ

ที่มา : Goodlifeupdate